Akademia Psychomotoryki

 

Psychomotorycy nie chcą uczyć dzieci żadnych technik.

Ich celem nie jest poprawienie wydajności dzieci w sensie fizycznym (siła, szybkość itd.)

 

Dla psychomotoryków ruch jest jedynie środkiem wykorzystywanym do wywierania pozytywnego wpływu na rozwój osobowości.

 

Psychomotorycy są specjalistami w zakresie ruchu i wychowania, którzy wiedzą, w jaki sposób stworzyć sytuacje, w której wspiera się jednocześnie percepcję, przeżywanie i działanie. Przy czym z jednej strony pierwszorzędne znaczenie ma autonomia i samodzielne stanowienie o sobie klienta, a z drugiej strony, oprócz kompetencji zawodowych psychomotoryka, na plan pierwszy wysuwa się jego intuicja i kreatywność.

 

Psychomotoryka wnosi znaczący wkład zarówno do wychowania poprzez ruch, jak i do pozytywnego procesu rozwoju całej osobowości człowieka. Wspiera rozwój kompetencji Ja, kompetencji społecznej i kompetencji rzeczowych. Elementy psychomotoryki są obecne także w pracy fizjoterapeutów, ergoterapeutów i logopedów. Psychomotoryka sprawdza się także w przypadku problemów szkolnych (czytanie, pisanie, matematyka, koncentracja itd.).

Uczyć się ruchu oznacza uczyć się działania. Elementem tego procesu jest orientowanie się w otoczeniu poprzez zmysły. Lecz nie tylko - chodzi także o właściwą reakcję emocjonalną i intelektualną na daną sytuację.

 

Tym samym „psychomotoryka“ oznacza ruch człowieka jak przejaw wzajemnej relacji między ciałem a psychiką. Psychomotorycy wykorzystują współzależność istniejącą między ruchem a psychiką. Ruch i motoryka wpływa (pozytywnie lub także negatywnie) na naszą psychikę, nasz umysł i naszą duszę. Z kolei nasze stany psychiczno-emocjonalne mają wpływ na naszą motorykę. Jeśli powiązania te stają się widoczne, specjalista może wywrzeć pozytywny, a więc wspierający wpływ na procesy psychiczne i funkcje (percepcja, myślenie, emocje, motywacja aż do zachowania), sensoryczne (związane z narządami zmysłów) oraz motoryczne. Tym samym koncepcja psychomotoryczna jest metodą zorientowaną na ruch, która poprzez różnorodne możliwości działania i rozwiązywania problemów w specjalnie opracowanych scenariuszach psychomotorycznych pozytywnie oddziałuje na całościowy rozwój człowieka. W koncepcji tej za punkt wyjścia przyjmujemy holistyczny obraz człowieka.  Równocześnie cały czas podkreśla się jedność ciała, duszy i umysłu. Ponadto psychomotoryka opisuje wzajemne oddziaływanie percepcji, procesów poznawczych, emocji, psychiki i ruchu oraz ich znaczenie dla rozwoju kompetencji działania jednostki w kontekście psychospołecznym.